Czy umowa podwykonawcza podlega udostępnieniu przez zamawiającego jako informacja publiczna w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej (UDiP)?

Odpowiedź brzmi- „to zależy…"-od intencji wnioskodawcy.  Modelowa sytuacja będzie miała miejsce wtedy, gdy do zamawiającego zwróci się podmiot, dla którego będzie to istotny dokument z punktu widzenia poprawności funkcjonowania organów państwa, przykładowo kontroli sposobu wydatkowania środków publicznych.

Natomiast jeśli stan faktyczny okaże się bardziej skomplikowany, np. gdy taki wnioskodawca prowadzi spór z podwykonawcą, którego umowy podwykonawczej domaga się udostępnienia, może to pozwolić na przyjęcie, że jego intencją nie jest dobro powszechne, a zaspokojenie jedynie indywidualnego interesu wnioskodawcy. Judykatura wykształciła w tym zakresie pogląd, zgodnie z którym wnioski o udostępnienie informacji publicznej składane przez podmioty, których interesów one dotyczą, nie są traktowane jako wnioski z zakresu dostępu do informacji publicznej (tak: wyrok NSA z 11 marca 2015 r. I OSK 918/14). „Celem ustawy nie jest zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb, w postaci uzyskiwania informacji dotyczących wprawdzie kwestii publicznych, lecz przeznaczonych dla celów handlowych, edukacyjnych, zawodowych czy też w szczególności na potrzeby toczących się postępowań sądowych” (tak: NSA w wyroku z 11 maja 2017 r. I OSK 2777/16).

A jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 20 grudnia 2019 r. (II SA/Po 732/19) obywatelskie prawo do informacji publicznej nie ma charakteru absolutnego. Choć UDiP nie uprawnia do badania intencji wnioskodawcy, to jednak nie może być wykorzystywana przez wnioskodawców do pozyskiwania wszelkich informacji w celach stanowiących zaprzeczenie celów tej ustawy. Możliwe jest też, że wniosek taki zostanie uznany za nadużycie prawa do informacji publicznej.